De rogge is daale....
In't höfken door bleuit nog
De blomen zo bont
Twee vlinders dee fladdert
Te hope der rond
't is al nog vol leaven
en fleur wat der steet
Maor de rogge is dale
De dorsmölle geet...
Zo dichtten in 1937 de bekende Hellendoornse dichteres Joharma van Buren...de rogge is dal
't Is net of ik mien mooder nog heure zeggen:, schrif ze der onder, "At de rogg van 't land is hew'n zommer e'had...
Ut völt neet zo arg mear op as vrogger noo den maïs de rogge vvervongene hef maor de eindeloze kale essen wanneer de rogge der af was herinnern de leu der an dat'n zommer wiethen veurbi'j was. De rogge is dale, de dorsmölle geet...
I'j konnen maken maor 't was zowiet. Ut höfken bleuien nog wal, de vlinders vlogen nog rond,'t was allemaole nog leaven en fleur.......maor de rogge is dale....
Ut reizende volk kump nog dagelijks langs en kampeerders zee'j nog ovveral dichtten Johanna. 'n ijscokearl tingelt nog an zien belleken, zee zit nog fijn boeten te dichtten....maor de dorsmölle geet......
Ik zea't al, den maïs hef de rogge op volle plaatsen vervongene en de eindeloze essen zonder rogge in 't begin van augustus bunt der neet meer. Noo steet der maïs en dat gif uns in september nog ut geveul dat ut nog zommer is. Zeker at ut nog zo'n mooi wear is as de leste tied. Maor noo bunt ze an'n maïs. De zwaore maskienen dondert ovver't land en op ne onbegriepelijke makkelijke manneere pakt ze maïsmassa nao binnen en jaagt den maïs mozzel de grote wagens in en tenslotte brengt ze't on ne groten hoop woor ut op den winter lig te wachten.
Maor 't land is kaal. De buurvrouwe dee daor zo achter'n maïs zat köwwe 's morgens wear nao de brevenbusse zee'n wandelen en wi'j kont de andere naobers ok wear zeen. Maor 't land is kaal. Johanna van Buren zag den zommer veurbi'j gaon at de rogge der af was maor wi'j weet dat ut harfst is at de maïs der af is.
Al is ut mooi wear nog, soms zeewe nog ne vlinder maor wi'j kont net miern wawwe wilt maor at 'n maïs der af is is ut harfst en wi'j zeet den winter al kommen. Unzen Vlinderboom krig al mooie rooie bla en ut zal neet; lange mear duurn of de Amerikaanse eeken wordt ok rood. De bloomen verdort in'n hofen de walnötten valt met heupe van'n boom, waor ze 's nachts en soms zelfs ovverdag op e'haatt wordt deur de katteekers dee ze verstoppet, ok umme in'n winter nog wat extrao's te hebben. De kranen komt al ovvervlegen umdat ut nog zo'n mooi wear is. Maor ut wear sleut vandaage of morgen umme en de tied wordt verzat en dan is't winter.
Den zommer dee geet völ
te gauw uns veurbi'j
Al bunt ok de daage
Nog zunnig en bli'j
Al me'k al ut moois uns
Tevreane, wi'j weet
De rogge is daate
De dorsmölle geet
Dat zea Johanna van Buren, wi'j zölt maor zeggen: Wi'j kont maken waw' wilt maor den winter kump, den maïs is der af.