Opinie: update megamestvergister

Update megamestvergister: Worden de risico's van het afvalwater onderschat?

De megamestvergister wordt door RMS ookwel bioraffinaderij genoemd. Maar de naam 'chemische mestverwerkende fabriek' zou de lading veel beter dekken. Dat het gemeentebestuur voor dit type vervuilende industrie op bepaalde zones van de Laarberg toestemming heeft gegeven is een bedenkelijke ontwikkeling. Het is onzes inziens een volkomen verkeerd signaal om op dit soort zware industrie in onze mooie landelijke Achterhoek in te zetten.
In de RMS megamestfabriek wil men grote hoeveelheden mest (450.000 ton per jaar) gaan verwerken tot een drietal eindproducten, te weten: biogas, ammoniumsulfaat en droge mestkorrels. De laatste twee zijn meststoffen, die geëxporteerd moeten worden omdat wij in Nederland al met een groot mestoverschot opgescheept zitten. Het geproduceerde biogas wordt op een dubieuze manier groen gewassen om zo in aanmerking te komen voor subsidie. Want zonder deze extra bron van inkomsten is het RMS-project immers niet rendabel.
Wat dikwijls over het hoofd wordt gezien is dat er naast deze drie eindproducten ook een enorme hoeveelheid afvalwater (circa 50.000 liter per uur) vrijkomt. Om een idee te geven van deze hoeveelheid: in twee uur tijd loost deze fabriek net zoveel afvalwater als een gemiddeld huishouden in een heel jaar. Wij vrezen dat deze grote hoeveelheid afvalwater een direct gevaar gaat vormen voor het milieu.
Want RMS kiest namelijk voor een experimenteel systeem om dit afvalwater te zuiveren, de zogenaamde 'omgekeerde osmose'-techniek. Deze membraanfiltratie-techniek is zeker niet nieuw maar werd oorspronkelijk ontworpen voor het verder opzuiveren van schoon (drink)water om dit bruikbaar te maken voor bijvoorbeeld de productie van frisdrank of bier.
Omgekeerde osmose wordt tegenwoordig ook breder ingezet, zo ook recent toegepast bij mestvergisters. Bij de toepassing in kleinschalige mestvergisters zijn robuustheid en bedrijfszekerheid nu al grote zorgpunten. Zelfs de leveranciers van deze osmose-apparatuur geven aan dat er nog het nodige onderzoek verricht moet worden voordat deze techniek op de schaalgrootte van de RMS megavergister betrouwbaar zal zijn. Wat te doen met deze enorme afvalwaterstroom bij storingen? Deze megamestfabriek is namelijk niet met een druk op de knop stil te leggen.
Een ander aandachtspunt is dat deze osmose-techniek niet alle verontreinigingen verwijdert. Restanten veemedicatie en schadelijke bacteriën zijn bijvoorbeeld een probleem, deze worden dikwijls in verhoogde concentraties in het afvalwater van mestverwerkende industrieën aangetroffen. Hierdoor is er ook een verhoogd risico dat antibiotica resistente bacteriën in ons milieu terecht gaan komen. En dan hebben we het nog niet eens over calamiteiten.Wat als er met varkenspest besmette mest of nog erger (Q-koorts?) wordt aangeleverd? Over dit soort risico's heeft men blijkbaar helemaal niet nagedacht.
Waarom is er in het RMS-project niet gekozen voor een conventioneel waterzuiverings-syteem? Een bewezen systeem dat momenteel de standaard is bij alle Waterschappen in Nederland voor de verwerking van het rioolwater. Los van alle andere risico's bij megamestvergisters geeft dit systeem in ieder geval betere garanties voor de zuivering van het afvalwater.
In lijn met onze eerdere bevindingen is het ook hier duidelijk dat de overheidsdiensten de RMS Megamestvergister ook op het punt van afvalwater niet zorgvuldig onderzocht hebben en veel te gemakkelijk over alle risico's zijn heengestapt.

megamestvergistergroenlonee.nl