Mens erger je niet!

Ik kan me herinneren dat we dat vroeger - toen ik nog een minderjarige bewoner van de hoeksteen der samenleving was - dat spel speelden. Meestal op zondagavond. Ik weet niet of ik er goed in was of niet, het was natuurlijk ook een geluksspel door die dobbelsteen, ik weet wel dat ik me eigenlijk nooit echt ergerde.

De laatste weken heb ik me wel geërgerd. Dat begon toen er een stukje van een kies afbrak, waarschijnlijk toen ik beet op een salmiakdropje dat eerst heel hard was en toen heel kleverig, die combinatie werd de kies teveel. Het doet geen pijn, het is alleen een irritant gevoel aan de wang (het rampgebied is aan de buitenkant), en het is eigenlijk nauwelijks zichtbaar want behoorlijk achterin. En breeduit lachen, daar kan ik wel een tijdje buiten. Dat salmiakdropje had ik genomen tegen kriebelhoest, het hielp nauwelijks maar beschadigde mijn kies. Loose-loose. Ergernis. Bij voorbaat om de hoge tandartskosten, die ik makkelijk kan dragen, maar ik erger me er toch aan.
Op zo’n moment besef ik wel weer dat ik, en dat geldt denk ik voor iedereen, vooral met mezelf bezig ben. Dat is ook logisch, het zou niet anders kunnen. Filosofeer daar maar eens een tijdje over. Mijn enige medische probleem is een klein stukje afgebroken kies, maar het had meer invloed op mijn humeur dan de zoveelste serie burgerdoden in de zoveelste smerige oorlog.

De tandartsafspraak is volgende week en aan het ontbrekende hoekje ben ik al gewend, dus ik kan mijn vizier inmiddels weer op de grote wereld richten, en daar is natuurlijk genoeg om je aan te ergeren. Bijvoorbeeld aan de Nederlandse songfestivalinzending. Een aanstekelijk, stompzinnig en dus kansrijk nummer. Een gezellige ergernis. Leedvermaak voor bij de borrelnootjes (die ik nu even niet eet in verband met dat stukje uit de kies). Ik eet gehaktballetjes met ketjapsaus. Vegetarische gehaktballetjes wel te verstaan, in verband met de Nationale Week Zonder Vlees en Zuivel.
Er zijn nogal wat mensen die zich ergeren aan die week. Zelfs (of juist) Oost Gelrenaren gaan ertegenin met een zelfbedachte Week Met Extra Vlees. Uit wraak delen ze dan op de socials mee dat ze elke dag extra grote karbonades en schnitzels gaan eten. Stoer man. En ergerlijk.

Klaar, nu even een biokoffie met havermelk. In elk geval deze week. Die plantaardige melk wordt trouwens net zo hoog belast als frisdrank. Terwijl frisdrank veel ongezonder is, ook voor je tanden, en de kans op een afbrekend stukje kies vergroot. Mens, erger ik me alweer.

(Meestal staat deze column in de krant rechts, deze kan iets meer naar links.)